czwartek, 9 marca 2017

podsumowanie

natknęłam się wczoraj w necie na zdjęcie, na którym stoję w EMPIKu w kolejce po podpis Olgi Morawskiej, z jej książką w ręku "Od poczatku do końca"
ożyły wspomnienia
siedem lat
zdecydowanie tych chudych
ufam, że już za mną ;)
spora dawka niełatwych lekcji odrobiona
co przyniesie tzw. dalej ..zobaczymy
przemknął mi w myślach kalejdoskop wpisów i zdarzeń jakimi dzieliłam się tutaj i tutaj
i tu :)
i czuję dziś, że ze spokojem mogę powiedzieć - starczy już
siedem lat niosło mnie pióro i pojawiały sie wpisy na zasadzie "buch i jest"
myślę, że tak jak wyrasta się kiedys z zamałych ubrań
tak podobnie jakoś przyciasną może wydać się nagle pewna forma możliwości - nawet tak miła jak ta tutaj
i wypada powiedzieć wtedy sobie i Innym
dziękuję
bardzo dziękuję

pss Blue Tobie najmocniej



poniedziałek, 20 lutego 2017


Pisz wiersze.

We wierszach smutek pozostaje, a sieje się zupełnie coś na kształt dobrego ducha.
I smutek ucieka

tak to chyba działało do tej pory
moj przyjacielu
chwilowo jednak
nie umiem

środa, 14 grudnia 2016

lata


z myśli na myśl coraz głębiej w siebie skulona
pytam cichutko kiedy ten czas w tyleż zdarzeń potężny
umknął



wtorek, 12 lipca 2016

środa, 22 czerwca 2016

..

nie przepadam za różowym kolorem
tymczasem decydując w ogrodniczym wybrałam jedynie takie





odszedł Pan Kondratiuk
zabito Amjada Sabriego w Karaczi (http://tune.pk/video/2760424/sabri-brothers-amjad-sabri-qawwali-at-trafo)
smutno ..i bezsilnie




piątek, 27 maja 2016

..sakwy spakowane?

..ruszyłam z porannymi spacerami, tak dla kondycji i odłożonych, na szczuplejsze potem,
spódnic;)
po drodze kolejowy przejazd
często zamykają mi się przed nosem rogatki i chcąc nie chcąc czekam
wzrusza mnie zwyczaj jaki pielęgnują drużnicy
za każdym przejazdem pociągu otwiera się okienko budki i wystawiana jest czerwona choragiewka
dziś szlaban był wysoko jak doszłam
kosiarka wyszabrowała cudowne łany trawy przy torach
miałam ochotę złapać i tę chorogiewkę i te trawie kłosy
nie udało się

..ale było coś w zamian:)





czwartek, 5 maja 2016

..

podparta łokciami o blat biurka na chwilę się zawieszam
słyszę swój oddech
po części za sprawą słabiutkiej kondycji
po części z powodu alergii
powinnam wziąźć się za robotę
stosy odłożonych na wolniejszą chwilę dokumentów leżą nietknięte
zza ściany dochodzą mnie głosy robotniczej braci pałaszującej swoje święte prawo do odpoczynku
myślę sobie wolni są..:)
w uporządkowanym grafiku dnia znają swoje miejsce i rytm
nie szukają siebie
ustalony harmonogram pracy osadza ich jednoznacznie
no nic
dalsze plany poki co niech pozostaną sobie nieostre
muszę sobie narzucić tempo na dziś minuta po minucie
by cała ta prawie już równowaga we mnie nie poszła się znowu paść
gdzieś
tam.